مطالعه فلور مراتع منطقه قیصری کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری

بررسی فلور گیاهی هر منطقه دارای اهمیت است، زیرا فهرست گیاهان، شناسنامه ای از پتانسیل های آن منطقه محسوب می شود. منطقه قیصری با مساحت 9816 هکتار در غرب استان چهار محال و بختیاری واقع شده است. هدف پژوهش حاضر معرفی فلور، شکل زیستی و گونه های در معرض خطر این منطقه است. عملیات برداشت میدانی در سال های 1388 و 1389 در منطقه اجرا شد. سپس، نمونه های گیاهی بر اساس روش مرسوم مطالعات تاکسونومیک منطقه ای جمع آوری و با استفاده از منابع موجود شناسایی و تیره، جنس و گونه هر یک از آنها تعیین گردید. نتایج این مطالعه نشان داده است که در این منطقه 487 گونه گیاهی متعلق به 65 تیره و 301 جنس وجود دارد. تیره های compositae (70 گونه)، poaceae (46 گونه)، papilionaceae (41 گونه)، labiatae (39 گونه)، cruciferae (38 گونه)، umbeliferae (30 گونه) و caryophyllaceae (21 گونه) مهم ترین تیره های گیاهی موجود در منطقه هستند که در مجموع 5/58 درصد از کل گونه ها را شامل می شوند. بر اساس اشکال زیستی رانکایر، 3/50 درصد گونه ها همی کریپتوفیت (245 گونه)، 2/23 درصد تروفیت (113 گونه)، 5/12 درصد کریپتوفیت (61 گونه)، 6/7 درصد فانروفیت (37 گونه) و 6/5 درصد کامه فیت (28 گونه) بوده است. بررسی پراکنش جغرافیایی عناصر گیاهی نشان داده است که 2/67 درصد گونه ها متعلق به ناحیه رویشی ایرانی-تورانی، 8/5 درصد گونه ها چند منطقه ای، 7/2 درصد گونه ها جهان وطنی و بقیه مربوط به نواحی رویشی دیگر بوده است. در منطقه قیصری 86 گونه تهدید شده وجود دارد که همه آنها متعلق به منطقه ایرانی-تورانی است از میان آنها دو گونه در طبقه در معرض خطر، سه گونه در طبقه آسیب پذیر، 67 گونه در طبقه با خطر کمتر و 14 گونه در طبقه کمبود داده قرار دارند.